Çok var ama yine de çocuk olmanın en güzel an(ı)larından biri olsa gerek benim için; o lezzetin hissedildiğini bilmek. Doya doya, keyifle, tutkuyla ye(n)diğini görmek kocaman bir gülümseme kondurur suratıma ve bir selâm çakarım çocukluğuma.
Ekşiyi çok seven birini tanıdım geçmişte ve derdi ki; "diğer bütün tatlar ancak belli kısımlarla hissedilse bile ekşi, tamamıyla hissedilir tat almanın merkezi dilde. O yüzden de ekşinin yeri başkadır."
Tıpkı bir çocuk gibi önyargısız, sadece ne hissettiğini/istediğini bilen bir canlının kabul ya da değil diyeceği gibi. Ya seviyorsundur ya sevmiyor. Öyle ya da böyle tam yani. Ortası yok.
Sevgiyle 19
(Fotoğraf alıntıdır.)
✅ Bu içerik Kişisel Blog – Hayatı (G)özlemek tarafından hazırlanmıştır. Kullanmak ve/veya kopyalamak isterseniz serbestsiniz. Helaldir yani 😉👌
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yaparken:
1. Yaptığınız yorumun, mutlaka yazımla alakalı olmasına özen gösteriniz.
2. Yorumlarınızda yazım ve dil bilgisi kurallarına uymaya çalışın lütfen.
3. Konu ile ilgili olmayan sorularınız için İletişim sayfasını kullanınız.